Een ongebruikelijk, complex en toch goed uitgebalanceerd bord- / kaartspel voor twee van de productieve Reiner Knizia. De oorspronkelijke titel, "Auf der Reeperbahn...", verwijst naar een populaire Duitse film uit 1954.
Nabij het midden van een baan met 17 velden beginnen de zes spelfiguren die de spelers tegen elkaar strijden om hun tegenovergestelde uiteinden van het bord te lokken. Je speelt tijdens je beurt zoveel kaarten van dezelfde kleur als je wilt en een groot deel van de beweging is een direct resultaat van kaartspel: bijv. Door een rode 4 te spelen, breng je de rode figuur ("Rote Lola" of "Dancing Deb ") 4 velden dichter bij je einde van het bord.
Er zijn echter speciale trucs en beperkingen die moeten worden geleerd en stevig in gedachten moeten worden gehouden voordat de zin van het spel begint te ontstaan. De centrale groene figuur ("Brilli-Lilli" of "Saucy Sue") die voor jou wint als het spel eindigt met haar op jouw helft van het bord, kan bijvoorbeeld alleen bewegen binnen de grenzen van haar "lijfwachten", twee grijze figuren. De gele figuur ("Blonde Hans" of "Handsome Hal") kan, zonder voordeel van een gespeelde kaart, elk van deze drie figuren op zijn veld oproepen. De groene metgezel ('Schampus-Charly' of 'Champagne Charlie') die ook het spel kan winnen als je hem op een van de twee velden aan je einde van het bord (je 'nachtclub') plaatst, gaat alleen naar je toe als de bordssituatie aan het einde van je beurt betreft beide lijfwachten op je helft van het bord en / of een (of meer) van de andere figuren in je nachtclub. Enzovoorts.
Het spel, dat deel uitmaakt van de Kosmos-serie voor twee spelers, is er één van aanval en tegenaanval, verdediging en vooruitdenken en kan vroeg worden gewonnen of bij de beurt van de laatste kaart bij de tweede keer door het kaartspel. Na 10-20 minuten smeekt het om onmiddellijk opnieuw te worden gespeeld.